Złota Orda

Państwo Tatarów: Złota Orda powstało około 1240 roku w zachodniej części

imperium mongolskiego, pod przywództwem Batu - chana, wnuka Czyngis - chana.

Po swych największych podbojach, państwo Złota Orda w swym zasięgu, rozciągało się na olbrzymim terytorium od Azji Środkowej po Dniepr, ze stolicą w Saraj Batu położoną na zachodniej granicy dzisiejszego Kazachstanu.

W świadomości ówczesnych mieszkańców Europy Zachodniej, Tatarzy nie byli odróżniani od Mongołów, choć byli odrębną grupą etniczną, składającą się z ludów tureckich oraz ludów wschodnioeuropejskich.

W XIII i XIV wieku, gdy państwo Rosyjskie nie było jeszcze ukształtowane, Złota Orda odgrywała poważną rolę polityczną, będąc kartą przetargową księstw ruskich skupionych wokół Moskwy, jak i Kijowa w ich polityce zagranicznej, dotyczącej spraw europejskich. Władcy Złotej Ordy nie ingerowali w politykę tych księstw, choć były one lennikami imperium mongolskiego, a książęta moskiewscy i kijowscy, chcąc uniknąć konfliktów, najczęściej z nim współpracowali, osiągając niejednokrotnie wspólne cele.

Zniszczenie Kijowa przez Złotą Ordę (1240 r.), przyczyniło się do wzrostu znaczenia Księstwa moskiewskiego i pobudziło jego władców do usuwania Tatarów ze swojego terytorium, (1380 r. klęska Tatarów na Kulikowym Polu), a całkowitego zniesienia jarzma mongolskiego dokonał książę Iwan III Srogi, wykorzystując fakt samorozpadu Złotej Ordy i wyznaczając im nieprzekraczalną granicę na południu państwa Rosyjskiego.

Wspomniany rozpad Złotej Ordy podzielił państwo Tatarów na wiele chanatów jak syberyjski, krymski, kazański, astrachański, uzbecki i inne. Państwo Złota Orda próbowało jeszcze odrodzić się pod nazwą Wielka Orda, ale bez powodzenia. Ostateczny upadek państwa Tatarów nastąpił w 1502 r. z powodu klęski zadanej im przez wojska chanatu krymskiego, będącego pod panowaniem Turcji.

* * *

05 lutego 2017

Batu - chan

założyciel Złotej Ordy

Wojownicy tatarscy