Zdjęcia do tego artykułu są domeny publicznej i zostały pobrane ze stron Wikimedii Commons

Leif Ericson - odkrywca Ameryki

Goście z północy

Chrząśnicy - słowiańscy wikingowie

   Także Mieszko I, władca Polan prawdopodobnie był wikingiem. Nie ma na to historycznych dowodów, ale faktem jest, że jego wnuk Konut II Wielki był Duńczykiem i władał w końcu X i na początku XI wieku Anglią.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   Obszarami podbojów Dunów i Normanów była zachodnia Europa; aż po Może Śródziemne, a najbardziej atrakcyjne dla wikingów, jako ludzi morza,  angielskie wyspy.  
   W drugiej połowie IX w. duńscy wikingowie zajęli Anglię Wschodnią, a gdy pod koniec wieku zostali z niej wyparci, powrócili większymi siłami sto lat później             i podbili Anglię ponownie. Objął wtedy rządy całej Anglii wspomniany Konut II Wielki, a po nim jego dwóch synów: Hardekanut i Harold I.
   Wikingowie norwescy z kolei osiedlili się na Szetlandach i Hebrydach. Opanowali też część Irlandii. 
   W tym też czasie wielu wikingów z całymi swoimi rodzinami podejmowało wyprawy  przez Atlantyk, osiedlając się na Wyspach Owczych, Grenlandii, czy Islandii. Około 1000 r. z Grenlandii na swoich długich łodziach grupa śmiałków pod dowództwem Leifa Ericsona dotarła do Północnej Ameryki, gdzie w rejonie Nowej Funlandii założyli osadę Vinland, będąc pierwszymi Europejczykami, którzy odkryli Amerykę.

22 czerwca 2017

   Wikingowie, - nazywani tak od słowa: viking - grabież, wyprawa łupieżcza - w języku staro nordyckim, pierwszy raz wyruszyli na swych długich łodziach w celu grabienia bogatych państw Europy Zachodniej już w VIII wieku. Obrabowali wówczas klasztory na brytyjskich wyspach Lindisfarne i Jona oraz na atlantyckim wybrzeżu dzisiejszej Francji w rejonie ujścia rzeki Loary. 
   Zamieszkując nieprzyjazne człowiekowi północne tereny Europy, przodkowie dzisiejszych Szwedów, Duńczyków i Norwegów opuszczali swoje siedziby z powodu braku ziemi uprawnej i przeludnienia, poza tym ośmielała ich słabość militarna królestw europejskich nieprzygotowanych do napadów z zaskoczenia. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


   Celem dalekomorskich wypraw wikingów była przede wszystkim grabież,               ale niejednokrotnie oddziały Skandynawów wyruszały swoimi łodziami na długą wędrówkę w poszukiwaniu zarobku, poznawania innych krajów, czy przygód.  

   Niektórzy z nich zaprzestawali najazdów i osiedlali się na terenach jakiegoś przychylnego im władcy, tak jak grupa pod wodzą Rollana, która w roku 911             za zgodą króla Francji Karola Prostaka osiedliła się w rejonie ujścia Sekwany.     Obszar ten nazwano Normandią - inaczej: ziemią ludzi z północy.
   Ludzie z północy na swych długich łodziach o małym zanurzeniu mogli pływać także po rzekach, co umożliwiało im docieranie Dnieprem do Morza Czarnego,           a Wołgą do Kaspijskiego. 
   Po drodze siali strach i zniszczenie, ale jednocześnie wywierali pozytywny wpływ   na napotykane plemiona i społeczności, które jeszcze niewykrystalizowany swojej państwowości. 
   Szwedzi, zwani Waregami przemierzając ziemię rosyjskich Słowian, kształtowali organizmy państwowe wielu księstw, a Ruryk, jeden z wodzów Waregów został         w 862 r. władcą Nowogrodu, zakładając dynastię, która panowała tam do około   1598 r. i sięgała wpływami pod Kijów i Moskwę.

 

Wikingowie

iele innych. Elementom tekstowych możesz też ustawić animację, dzięki czemu, gdy użytkownik strony wyświetli je na ekrTo jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst. Możesz też dowolnie zmieniać rozmiar i położenie tego elementu oraz wszelkie parametry wliczając w to tło, obramowanie i wanie, pokażą się one z wybranym efektem.

tel.  48 668 216 761

tel. 48 62 78  41261

stmagot@gmail.com

Zapraszamy do serwisu

Stanisław Magot

98 - 400 Wieruszów

ul. Warszawska 113